“Ouderen vormen de rode lijn binnen ons akkoord”, aldus Romée Pameijer (PvdA) bij de presentatie van het coalitieakkoord op vragen van GroenLinks. Ze zei het met droge ogen. Deze oneliner werd verder helaas niet onderbouwd. Daarom zelf maar even op zoek gegaan naar die draad in het akkoord. Ik heb hem niet kunnen vinden.
Begrijp me goed. Ik heb alle lof voor het feit dat er in het akkoord een hoofdstuk is gewijd aan onze jeugd. Deze coalitie vindt dit zo belangrijk, dat maar liefst 2 wethouders met deze portefeuille zijn belast. Misschien is dat wat overdreven, maar vooruit: het gaat om onze jeugd en die ‘is onze toekomst’, zei Pameijer. Terechte woorden.
Natuurlijk moeten we vooruitkijken. Maar laten we toch
vooral niet degenen vergeten die de basis hebben gelegd voor die toekomst: onze
ouderen. En dan ben ik toch flink teleurgesteld in het akkoord. Lees even mee.
Hier alle (!) passages in het akkoord waar ouderen expliciet in voorkomen:
·
In de inleiding: We zorgen goed voor onze
groeiende groep ouderen en hun mantelzorgers.
·
We werken toe naar de realisatie van meer
betaalbare woningen voor doelgroepen zoals starters, ouderen, ouderen met
zorgbehoefte en woningzoekenden met maatschappelijke beroepen die economisch of
sociaal gebonden zijn aan Heemstede. (Hoofstuk 3, Ruimtelijke ordening)
·
We bevorderen zoveel mogelijk doorstroming.
(…) Hiertoe stimuleren we woningcorporaties om sociale woningen niet te
verkopen maar deze te verbouwen naar levensbestendige woonunits geschikt voor
ouderen of startende huurders. (Hoofstuk 3, Ruimtelijke ordening)
De cijfers
Als je kijkt naar de bevolkingsopbouw van Heemstede en
daarin jeugd en ouderen vergelijkt, dan omvat de jeugd (10-25 jaar) zo’n 15% van de bevolking en de ouderen (65+) 27%.
Bijna het dubbele dus.
In het coalitieakkoord komt het begrip jeugd/jongere/kind
maar liefst 63 keer voor, tegenover slechts 4 (!) maal het begrip oudere. Een
trieste constatering.
Ouderenakkoord
Daarom mijn oproep voor meer aandacht en vooral een luisterend oor voor de ouderen. Schuif ze niet aan de kant, en ga vooral niet zelf bedenken wat goed is voor ons oudjes. Het zou de coalitie daarom sieren naast een Jeugdakkoord
ook een Ouderenakkoord te ontwikkelen. Leg de aandacht voor de jeugd bij één
wethouder zodat de ander ruimte krijgt voor de ouderen.
Ik kom dan terug bij het pleidooi van Romée Pameijer. Zij
had met exact dezelfde woorden die zij gebruikte om de extra aandacht voor de jeugd
te verklaren, ook heel goed kunnen uitleggen waarom er meer aandacht zou moeten
naar het betrekken van de groep ouderen. Dan klopt het:
“Hebben we hier niet meer ouderen dan jongeren? Dat hebben
we inderdaad, we hebben uit mijn hoofd zo’n 7500 ouderen in onze mooie gemeente.
We hebben ook een hele grote groep jongeren. Jongeren vormen eigenlijk de rode
lijn binnen ons akkoord. Echter, we worstelden: hoe betrekken we de ouderen
meer? Hoe gaan we met ze in gesprek? Hoe komen we dichter bij hetgeen bij ze
speelt en waar liggen hun wensen? En hoe betrekken we ze ook bij de sociale
democratie?
Het coalitieakkoord heet natuurlijk ook niet voor niets
Samen voor de toekomst en de ouderen bouwden aan de basis van onze toekomst.
Vandaar, mede ook door de impact die de oudere ervaart naar aanleiding van corona, zien we echt wel een hogere urgentie om meer
aandacht te hebben voor deze specifieke groep. We hebben daar heel veel zin in, want we
zien ook: de ouderen hebben heel veel te vertellen, willen meedenken, dus we
zien echt grote kansen daar en dat willen we breder gaan uitdragen.”