De Belvedère in 1964 |
1. het feit dat er (slechts) 5 architecten uit het eigen netwerk van de gemeente werden uitgenodigd om een eerste ontwerp te maken. Liever zag men een open inschrijving, zodat (veel) meer ontwerpers een kans kregen;
2. het feit dat deze architecten (ook) voor hun allereerste schets betaald kregen;
3. het ontbreken van een onafhankelijke jury voor de beoordeling van de schetsontwerpen
4. de door de schenker van het geld voor de herbouw gestelde randvoorwaarden dat het gebouw moet worden opgetrokken uit rode baksteen met een koperen dak.
We lopen de punten even langs in het definitieve projectplan.
- Er krijgen inderdaad meer dan 5 ontwerpers een kans om een schetsontwerp te maken. Het zijn er nu 10. Maar anders dan in de commissie besproken, vindt er geen open inschrijving plaats, maar krijgen de 10 ontwerpers een persoonlijke uitnodiging van het college.
- De wethouder heeft de vergoeding voor het eerste schetsontwerp in het plan gehandhaafd.
- Er komt een onafhankelijke jury die toetst welke ontwerpen aan de vooraf geformuleerde criteria voldoen, waaruit de Heemstedenaren het uiteindelijke ontwerp kiezen;
- In de voorwaarden voor het uiterlijk van de nieuwe Belvedère zit toch enige ruimte. In het nieuwe plan is nu geformuleerd dat 'het gebouw (deels) moet worden opgetrokken uit rode baksteen, het dak bij voorkeur van koper'.
Saillant detail: de conceptversie bevatte een paragraaf Overleg met betrokken bewoners. In het definitieve plan is deze paragraaf verdwenen. Niet duidelijk wordt waarom.